kotek

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kotek (język polski)[edytuj]

kotek (1.2)
wymowa:
IPA[ˈkɔtɛk], AS[kotek] ?/i
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) jęz. zdrobn. od: kot
(1.2) młody lub mały kot
(1.3) pieszcz. zwrot używany w odniesieniu do bliskich

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. lm zob. kotka
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Kotek łapczywie pił mleko ze spodka.
(1.3) Kotku, czy odebrałeś dzieci z przedszkola?
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) kiciuś, kocię, kociątko, kociak, kicia, kociaczek; gw. (Górny Śląsk) kocik, kociczek
(1.2) gw. (Górny Śląsk) kocik, kociczek
(1.3) złotko, kochanie; gw. (Górny Śląsk) kocik, kociczek
antonimy:
(1.1) kocisko, kocur
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
zob. kot
związki frazeologiczne:
wulg. jebać kotka za pomocą młotkapieprzenie kotka za pomocą młotkapierdolenie kotka za pomocą młotka[1]
etymologia:
pol. kot + -ek[2]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: kot
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „pierdolenie kotka za pomocą młotka” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  2. Renata Grzegorczykowa, Zarys słowotwórstwa polskiego. Słowotwórstwo opisowe, wyd. III poprawione, Warszawa 1979, s. 6.