kosmita

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kosmita (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[kɔsˈmʲita], AS[kosmʹita], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) s.f. hipotetyczny mieszkaniec planety innej niż Ziemia, planetoidy, księżyca itp.; zob. też kosmita w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Czy kosmici naprawdę istnieją?[2]
(1.1) Kim kosmici i jakie ich plany względem Ziemi i Ziemian?[3]
(1.1) Moja siostra wierzy, że została uprowadzona przez kosmitów.
(1.1) W 1978 roku rolnik Jan Wolski z Emilcina przeżył spotkanie z kosmitami[4].
składnia:
kolokacje:
(1.1) groźny / przyjazny kosmita • być uprowadzonym przez / spotkać kosmitę • być kosmitą • spotkanie z kosmitą • kosmici wylądowaliohydni kosmici / ohydne kosmity • inwazja kosmitów
synonimy:
(1.1) książk. obcy; pot. ufoludek; pot. ekspr. ufok; żart. zielony ludzik
antonimy:
(1.1) Ziemianin
hiperonimy:
(1.1) mieszkaniec
hiponimy:
(1.1) Andromedianin, Anunnaki, Arkturianin, Kasjopejanin, Marsjanin, Merkurianin, Plejadianin, Ra, Reticulianin, Selenita, Szarak, Wenusjanin
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kosmos m, kosmiczność ż, kosmogonia ż, kosmologia ż, kosmolog m, kosmolożka ż, kosmonauta m, kosmonautka ż, kosmonautyka ż, kosmodrom m, kosmopolita ż, kosmopolityzm m
forma żeńska kosmitka ż
przym. kosmiczny, kosmologiczny, kosmogoniczny, kosmopolityczny, kosmonautyczny
przysł. kosmicznie
tem. słow. kosmo-
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. kosmos[5][6] < gr. κόσμος (kosmos) → wszechświat; porządek
uwagi:
(1.1) por. obcy • ufok • ufoludek • zielony ludzik; nie mylić z: kosmonauta
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „kosmita” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. wiadomosci.dziennik.pl
  3. Focus.Poznać i zrozumieć świat, nr 8, Warszawa, 2003 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  4. Fakt, nr 01.23 (19), Warszawa, 2004 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  5. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „kosmita” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  6. Hasło „kosmita” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.