koronkowy

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

koronkowy (język polski)[edytuj]

koronkowa (1.1) sukienka
wymowa:
?/i, IPA[ˌkɔrɔ̃ŋˈkɔvɨ], AS[korõŋkovy], zjawiska fonetyczne: nazal.-nk- akc. pob.
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) wykonany z koronki
(1.2) przen. misterny (tak jak koronka)
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Kiedy jej przywiózł bluzkę, nic nie mówiłam, ale kiedy się zjawił z tuzinem koronkowych majtek, całkiem przezroczystych, powiedziałam mu parę słów do słuchu, bo jakże może kawaler pannie majtki kupować, i to takie, jakby ich nie było?[1]
składnia:
kolokacje:
(1.1) koronkowa bluzka / bielizna / sukienka
synonimy:
(1.2) ażurowy, misterny
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. korona ż, koronka ż
związki frazeologiczne:
koronkowa robota
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Dziennik Polski, nr 8/7, Kraków, 1998 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.