korka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

korka (język szwedzki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) korkować[1]
odmiana:
(1.1) att korka, korkar, korkade, korkat, korka!
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) korka igenkorka upp
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kork, korkek
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 255.