korektorka

korektorka (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌkɔrɛkˈtɔrka], AS: [korektorka], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) druk. kobieta zawodowo poprawiająca teksty na różnych etapach przygotowywania druku

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	korektorka	korektorki
dopełniacz	korektorki	korektorek
celownik	korektorce	korektorkom
biernik	korektorkę	korektorki
narzędnik	korektorką	korektorkami
miejscownik	korektorce	korektorkach
wołacz	korektorko	korektorki

przykłady:

(1.1) Maciek! Znów twój tekst wrócił od korektorki cały pokreślony!

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. korektor, korekta, korektornia, korektura

przym. korektorski, korektowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: korektor

• bułgarski: (1.1) коректорка ż
• francuski: (1.1) correctrice ż
• hiszpański: (1.1) correctora ż
• nowogrecki: (1.1) διορθώτρια ż

źródła: