koraniczny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

koraniczny (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [ˌkɔrãˈɲiʧ̑nɨ], AS: [korãńičny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob. ​?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) przym. od Koran
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mos/mzwmrzżnmosnmos
mianownikkoranicznykoranicznakoranicznekoranicznikoraniczne
dopełniaczkoranicznegokoranicznejkoranicznegokoranicznych
celownikkoranicznemukoranicznejkoranicznemukoranicznym
biernikkoranicznegokoranicznykoranicznąkoranicznekoranicznychkoraniczne
narzędnikkoranicznymkoranicznąkoranicznymkoranicznymi
miejscownikkoranicznymkoranicznejkoranicznymkoranicznych
wołaczkoranicznykoranicznakoranicznekoranicznikoraniczne
 nie stopniuje się
przykłady:
(1.1) Płk Kadafi chce wprowadzić w Libii prawo koraniczne, aby zneutralizować opozycję fundamentalistów islamskich[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) szkoła koraniczna
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Koran m
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Marek Maszek, Groźniejsi niż AIDS, ale..., „Gazeta Wyborcza”, 12/05/1993, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=koraniczny&oldid=7300158”