kopytka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kopytka (język polski)[edytuj]

kopytka (1.1)
wymowa:
IPA[kɔˈpɨtka], AS[kopytka]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) kulin. kluski z gotowanych ziemniaków i mąki pszennej w kształcie rombów uzyskiwanych przez ukośne cięcie wałków ciasta; zob. też kopytka w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj nijaki, forma fleksyjna

(2.1) M., B. i W. lm od: kopytko
odmiana:
(1.1) blp,
(2.1) zob. kopytko
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kopyto n, kopytko n
przym. kopytowy, kopytkowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie
tłumaczenia:
źródła: