kopica

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kopica (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[kɔˈpʲiʦ̑a], AS[kopʹica], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przest. kopa siana lub zboża
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kopa
źródła:

kopica (język dolnołużycki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) sterta
odmiana:
przykłady:
(1.1) Wóna jo pśinjasła cełu kopicu knigłow.Ona przyniosła całą stertę książek.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: