konvolut

konvolut (język duński)

en konvolut (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) koperta

odmiana:

(1.1) en konvolut, konvolutten, konvolutter, konvolutterne

przykłady:

(1.1) Konvolutten indeholdt et brev på serbisk. → Koperta zawierała list po serbsku.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) kuvert

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. convolūtus

uwagi:

źródła: