kontrreformacja

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kontrreformacja (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA: [ˌkɔ̃ntr̥rɛfɔrˈmaʦ̑ʲja], AS: [kõntr̦reformacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• akc. pob.
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. rel. ruch w Kościele katolickim w XVI i XVII w., skierowany przeciw reformacji i wyznaniom protestanckim, mający na celu także przeprowadzenie odnowy wewnętrznej w Kościele; zob. też kontrreformacja w Wikipedii
odmiana:
(1.1) blm
 
przypadekliczba pojedyncza
mianownikkontrreformacja
dopełniaczkontrreformacji
celownikkontrreformacji
biernikkontrreformację
narzędnikkontrreformacją
miejscownikkontrreformacji
wołaczkontrreformacjo
przykłady:
(1.1) Inkwizycja powstała w Kościele katolickim w wyniku kontrreformacji.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
(1.1) reformacja
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. kontrreformacyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. kontr- + reformacja
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=kontrreformacja&oldid=8285431”