konsultować

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

konsultować (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌkɔ̃w̃sulˈtɔvaʨ̑], AS[kõũ̯sultovać], zjawiska fonetyczne: nazal.samogł.+n/m+szczelin.akc. pob. ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. skonsultować)

(1.1) udzielać specjalistycznych porad
(1.2) zasięgać opinii, rady w jakiejś sprawie u specjalisty[1]

czasownik zwrotny niedokonany konsultować się (dk. skonsultować się)

(2.1) naradzać się w jakiejś sprawie[2]
(2.2) zasięgać opinii, rady
odmiana:
(1.1-2) koniugacja IV
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(2.1) naradzać się
(2.2) radzić się
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) opiniować, radzić
(1.2) zasięgać
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. konsultacja ż, konsultant m, konsultantka ż, konsultowanie n
przym. konsultacyjny, konsultancki
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. consultare
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „konsultować” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.