konkwistador

konkwistador (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. tytuł nadawany przez królów hiszpańskich i portugalskich zdobywcom Ameryki Południowej i Środkowej w XVI w.

(1.2) zdobywca, najeźdźca, zaborca, kolonizator

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	konkwistador	konkwistadorzy
dopełniacz	konkwistadora	konkwistadorów
celownik	konkwistadorowi	konkwistadorom
biernik	konkwistadora	konkwistadorów
narzędnik	konkwistadorem	konkwistadorami
miejscownik	konkwistadorze	konkwistadorach
wołacz	konkwistadorze	konkwistadorzy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) kolonizator

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. konkwista ż

przym. konkwistadorski

związki frazeologiczne:

etymologia:

hiszp. conquistador

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) conquistador; (1.2) conqueror
• bułgarski: (1.1) конквистадор m
• francuski: (1.1) conquistador m
• hiszpański: (1.1) conquistador m; (1.2) conquistador m
• interlingua: (1.1) conquisitor; (1.2) conquisitor
• nahuatl centralnego Meksyku: (1.1) tepehuani
• rosyjski: (1.1) конкистадор m
• słowacki: (1.1) conquistador m; (1.2) conquistador m
• włoski: (1.1) conquistatore m

źródła: