konklawe
konklawe (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) kośc. w Kościele katolickim: zgromadzenie wybierające papieża; obrady tego zgromadzenia. zob. też konklawe w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) nieodm.,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik konklawe konklawe dopełniacz konklawe konklawe celownik konklawe konklawe biernik konklawe konklawe narzędnik konklawe konklawe miejscownik konklawe konklawe wołacz konklawe konklawe
- przykłady:
- (1.1) Po śmierci papieża zwołuje się konklawe, na którym kardynałowie wybierają nowego papieża.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) śr.łac. conclave, śr.łac. cum clave → pod kluczem, zamknięci na klucz – ponieważ z tego zgromadzenia nie można wyjść (drzwi są zamknięte), dopóki nie zostanie wybrany papież
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) conclave
- baskijski: (1.1) konklabe
- białoruski: (1.1) канклаў m
- bułgarski: (1.1) конклав m
- czeski: (1.1) konkláve n
- duński: (1.1) konklave n
- hiszpański: (1.1) cónclave m
- interlingua: (1.1) conclave
- łaciński: (1.1) conclave n
- niemiecki: (1.1) Konklave n
- nowogrecki: (1.1) κονκλάβιο n, κογκλάβιο n
- rosyjski: (1.1) конклав m
- włoski: (1.1) conclave m
- źródła: