kompost

kompost (język polski)

kompost (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈkɔ̃mpɔst], AS: [kõmpost], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) produkt rozkładu substancji organicznych, najczęściej odpadów, za pomocą mikroorganizmów - bakterii i grzybów, insektów i robaków (dżdżownic)

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kompost	komposty
dopełniacz	kompostu	kompostów
celownik	kompostowi	kompostom
biernik	kompost	komposty
narzędnik	kompostem	kompostami
miejscownik	komposcie	kompostach
wołacz	komposcie	komposty

przykłady:

(1.1) Młode rośliny zimują dość dobrze, starsze należy okryć jedliną i okopcować kompostem lub korą.

składnia:

kolokacje:

(1.1) pryzma kompostu • nawozić kompostem

synonimy:

(1.1) humus

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) biomasa

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kompostownik m, kompostowanie n, kompościk mrz

czas. kompostować ndk., skompostować dk.

przym. kompostowy, kompostowalny

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. componere → składać, kombinować

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) compost
• baskijski: (1.1) konpost
• bułgarski: (1.1) компост m
• czeski: (1.1) kompost m
• duński: (1.1) kompost w
• esperanto: (1.1) kompoŝto
• francuski: (1.1) compost m
• hiszpański: (1.1) compost m, abono m (orgánico)
• niemiecki: (1.1) Kompost m
• nowogrecki: (1.1) (φυσικό) λίπασμα n, κομπόστ n
• rosyjski: (1.1) компост m
• slovio: (1.1) kompost
• słowacki: (1.1) kompost m
• szwedzki: (1.1) kompost n
• tuvalu: (1.1) kaiao

źródła:

kompost (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) kompost

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kompost	komposty
dopełniacz	kompostu	kompostů
celownik	kompostu	kompostům
biernik	kompost	komposty
wołacz	komposte	komposty
miejscownik	kompostě / kompostu	kompostech
narzędnik	kompostem	komposty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. kompostový, kompostní

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kompost (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) składać (w druku)

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

czas. komposti

rzecz. kompostaĵo, kompostejo, kompostilo, kompostisto, kompostado

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kompost (slovio)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

компост

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) kompost

odmiana:

(1.1) lm kompostis

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kompost (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) kompost

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kompost	komposty
dopełniacz	kompostu	kompostov
celownik	kompostu	kompostom
biernik	kompost	komposty
miejscownik	komposte	kompostoch
narzędnik	kompostom	kompostmi

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kompostovisko n, kompostovanie n, kompostovač m, kompostér m, kompostáreň ż

czas. kompostovať ndk., skompostovať dk.

przym. kompostový, kompostovateľný, kompostovací

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

kompost (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) kompost

odmiana:

(1.1) en kompost, komposten, komposter, komposterna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: