kommunikativ

kommunikativ (język niemiecki)

wymowa:

​

IPA: [kɔmunikaˈtiːf]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) komunikatywny

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der kommunikative ein kommunikativer kommunikativer	die kommunikative eine kommunikative kommunikative	das kommunikative ein kommunikatives kommunikatives	die kommunikativen kommunikativen kommunikative
Gen.	słaba mieszana mocna	des kommunikativen eines kommunikativen kommunikativen	der kommunikativen einer kommunikativen kommunikativer	des kommunikativen eines kommunikativen kommunikativen	der kommunikativen kommunikativen kommunikativer
Dat.	słaba mieszana mocna	dem kommunikativen einem kommunikativen kommunikativem	der kommunikativen einer kommunikativen kommunikativer	dem kommunikativen einem kommunikativen kommunikativem	den kommunikativen kommunikativen kommunikativen
Akk.	słaba mieszana mocna	den kommunikativen einen kommunikativen kommunikativen	die kommunikative eine kommunikative kommunikative	das kommunikative ein kommunikatives kommunikatives	die kommunikativen kommunikativen kommunikative

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Kommunikation ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: