komentator

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: komentátorKommentatorkommentatorkòmentatór

komentator (język polski)[edytuj]

komentator (1.2)
wymowa:
IPA[ˌkɔ̃mɛ̃nˈtatɔr], AS[kõmẽntator], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba, która komentuje coś
(1.2) sport. sprawozdawca sportowy
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Część komentatorów zwraca uwagę, że poczucie moralności w Chile podlega głębokim zmianom.[1]
(1.1) Komentatorzy zgodni, że większość decyzji tego rządu była błędna.
(1.2) Pijany komentator przegapił bramkę dla Polski i do końca pierwszej połowy meczu podawał zły wynik.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) analityk
(1.2) sprawozdawca
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. komentatorstwo n, komentarz mrz, komentarzyk m, komentowanie n
forma żeńska komentatorka ż
czas. komentować ndk.
przym. komentatorski
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. komentować
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Daniel Passent, Choroba dyplomatyczna, 2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.

komentator (język słoweński)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) komentator[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. komentatorka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: