kombinezon
kombinezon (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) jednoczęściowe ubranie ochronne; zob. też kombinezon w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kombinezon kombinezony dopełniacz kombinezonu kombinezonów celownik kombinezonowi kombinezonom biernik kombinezon kombinezony narzędnik kombinezonem kombinezonami miejscownik kombinezonie kombinezonach wołacz kombinezonie kombinezony
- przykłady:
- (1.1) Na naszych kombinezonach pojawiły się granatowe naszywki.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) kombinezon ochronny / lateksowy / piankowy / ortalionowy
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) boiler suit
- białoruski: (1.1) камбінезон m
- bułgarski: (1.1) комбинезон m
- czeski: (1.1) kombinéza ż
- francuski: (1.1) combinaison ż
- hiszpański: (1.1) mono m
- nowogrecki: (1.1) φόρμα ż, εργατική στολή ż
- rosyjski: (1.1) комбинезон m
- słowacki: (1.1) kombinéza ż
- słoweński: (1.1) kombinezon m
- włoski: (1.1) tuta ż
- źródła:
kombinezon (język słoweński)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) kombinezon[1]
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: