komín

komín (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) komin

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	komín	komíny
dopełniacz	komína / komínu	komínů
celownik	komínu	komínům
biernik	komín	komíny
wołacz	komíne	komíny
miejscownik	komíně / komínu	komínech
narzędnik	komínem	kominy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

komín (język słowacki)

komín (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) komin

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. komínček m, kominár m, kominárik m, kominárstvo n

przym. komínový, kominársky

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: