koltuk

koltuk (język turecki)

koltuk (1.1)

koltuk (1.2)

wymowa:

IPA: [koɫtuk]

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) fotel

(1.2) anat. pacha

(1.3) zakątek

(1.4) podpora, podpórka

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) koltuk altı → pacha

(1.4) koltuk değneği → kula, proteza

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. koltukçu, koltukçuluk

czas. koltuklamak

przym. koltuklu

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: