kolekta

kolekta (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rel. jedna z modlitw w kanonie mszy świętej; zob. też kolekta w Wikipedii

(1.2) rel. zbiórka datków podczas eucharystii; zob. też kolekta w Wikipedii

(1.3) rel. to, co zostało zebrane podczas zbiórki w czasie mszy, ofiara pieniężna; zob. też kolekta w Wikipedii

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kolekta	kolekty
dopełniacz	kolekty	kolekt
celownik	kolekcie	kolektom
biernik	kolektę	kolekty
narzędnik	kolektą	kolektami
miejscownik	kolekcie	kolektach
wołacz	kolekto	kolekty

przykłady:

(1.1) W czasie kolekty wierni zachowują postawę stojącą.

(1.2) Za rozdanie śpiewników, dzwonienie i kolektę odpowiedzialni będą akolici.

(1.3) Pieniądze z prasy i kolektę kościelny zaniósł na plebanię.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) składka, taca, ofiara

(1.3) składka, taca, ofiara

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Kollekte < łac. collēcta → składka, kośc. wspólna modlitwa, utworzone od łac. collĭgĕre → zbierać

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) collect
• czeski: (1.1) kolekta ż, vstupní modlitba ż
• duński: (1.1) kollekt w
• portugalski: (1.1) coleta ż
• rosyjski: (1.1) коллекта ż
• szwedzki: (1.1) kollektbön
• włoski: (1.1) colletta ż

źródła: