kolekcja

kolekcja (język polski)

kolekcja (1.1) owadów

wymowa:

IPA: [kɔˈlɛkʦ̑ʲja], AS: [kolekcʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zbiór przedmiotów tego samego typu, gromadzonych zwykle z powodu ich wartości (artystycznej, historycznej itp.)

(1.2) zestaw projektów jakiejś firmy na dany sezon

(1.3) inform. obiekt mogący przechowywać w określonej strukturze danych dowolną liczbę innych obiektów

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kolekcja	kolekcje
dopełniacz	kolekcji	kolekcji / przest. kolekcyj
celownik	kolekcji	kolekcjom
biernik	kolekcję	kolekcje
narzędnik	kolekcją	kolekcjami
miejscownik	kolekcji	kolekcjach
wołacz	kolekcjo	kolekcje

przykłady:

(1.1) Wuj Leon ma sporą kolekcję szabel.

(1.2) Dziś zaprezentujemy najnowszą kolekcję znanej firmy produkującej luksusowe samochody.

składnia:

kolokacje:

(1.2) kolekcja mody • kolekcja wiosenna / letnia

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kolekcjonerstwo n, kolekcjoner m, kolekcjonerka ż, kolekcjonowanie n

czas. kolekcjonować ndk.

przym. kolekcjonerski

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. collection

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) collection; (1.2) collection; (1.3) collection
• białoruski: (1.1) калекцыя ż
• duński: (1.1) samling w; (1.2) kollektion w
• hiszpański: (1.1) colección ż; (1.2) colección ż
• kataloński: (1.1) col·lecció ż
• niemiecki: (1.1) Sammlung ż; (1.2) Sammlung ż
• nowogrecki: (1.1) συλλογή ż; (1.2) συλλογή ż
• rosyjski: (1.1) коллекция ż
• ukraiński: (1.1) колекція ż; (1.2) колекція ż; (1.3) колекція ż
• węgierski: (1.1) kollekció; (1.2) kollekció
• wilamowski: (1.1) kolekcyj ż; (1.2) kolekcyj ż; (1.3) kolekcyj ż

źródła: