kolaborować

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kolaborować (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany

(1.1) współpracować, zwykle w pejoratywnym znaczeniu
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Bandera, który - jak wiadomo - podczas wojny kolaborował z Niemcami, a Polakom dobrze zalazł za skórę, w 1945 roku uciekł do Niemiec[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) współdziałać, zdradzać
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kolaboracja ż, kolaborowanie n, kolaborant m, kolaborantka ż, kolaboracjonizm m, kolaboracjonista m, kolaboracjonistka ż
przym. kolaboracyjny, kolaboracjonistyczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Stanisław Milewski, Ciemne sprawy międzywojnia, 2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.