kogel-mogel

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kogel-mogel (język polski)[edytuj]

kogel-mogel (1.1)
wymowa:
‹kogel-mogel› lub ‹kogiel-mogiel›, IPA[ˌkɔɡɛl‿ˈmɔɡɛl] lub [ˌkɔɟɛl‿ˈmɔɟɛl], AS[kogel‿mogel] lub [koǵel‿moǵel], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) kulin. masa z surowego żółtka utartego z cukrem, spożywana jako deser lub używana jako dodatek do ciast; zob. też kogel-mogel w Wikipedii
(1.2) pot. zamieszanie, chaos, zamęt
odmiana:
(1.1) kogel-mogel, kogla-mogla, koglowi-moglowi, kogel-mogel, koglem-moglem, koglu-moglu, koglu-moglu; lm kogle-mogle, kogli-mogli, koglom-moglom, kogle-mogle, koglami-moglami, kochlach-moglach, kogle-mogle
(1.2) lp jak (1.1); blm
przykłady:
(1.1) Mamusiu, zrób mi kogel-mogel.
(1.2) Po powrocie z urlopu zastałem w pracy okropny kogel-mogel.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) miszmasz, bajzel
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Kugel + mogeln (kula, gałka + kręcić)[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.