kobyla
kobyla (język czeski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kobyla kobyly dopełniacz kobyly kobyl celownik kobyle kobylám biernik kobylu kobyly wołacz kobylo kobyly miejscownik kobyle kobylách narzędnik kobylou kobylami
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) klisna
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
kobyla (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) klacz, kobyła – samica konia lub niektórych nieparzystokopytnych[1]
- (1.2) ekspr. głupia kobieta – zazwyczaj jako obelga[1]
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kobylka ż, kobylôčka ż, kobylinec m, kobylkovec m, kobylkovcovité n lm, kobylkovité n lm
- przym. kobylí
- związki frazeologiczne:
- darovanej kobyle nepozeraj na zuby
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.