kmín

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kmín (język czeski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) bot. kminek
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

kmín (język słowacki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) pot. złodziej[1]

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(2.1) reg. kminekroślina Carum carvi[2], kminek zwyczajny[1]
(2.2) reg. kminekowoce kminku[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) zlodej
(2.1) rasca lúčna
(2.2) rasca
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1) rzecz. kmínstvo n
(1.1) forma żeńska kmínka ż
(1.1) przym. kmínsky
(2.1-2) rzecz. kmínka ż
(2.1-2) przym. kmínový
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2 Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Carum carvi” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.