klasyfikator

klasyfikator (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌklasɨfʲiˈkatɔr], AS: [klasyfʹikator], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba zajmująca się klasyfikacją czegoś, dokonująca klasyfikacji czegoś

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) techn. urządzenie do rozdziału mieszaniny ziarnistych ciał stałych na frakcje o różnej wielkości

(2.2) techn. algorytm sztucznej inteligencji zajmujący się klasyfikacją czegoś, dokonujący klasyfikacji czegoś; zob. też Naiwny klasyfikator bayesowski w Wikipedii

(2.3) jęz. morfem, słowo lub sufiks pośredniczące pomiędzy liczebnikiem a wyrazem określanym; zob. też klasyfikator (językoznawstwo) w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	klasyfikator	klasyfikatorzy
dopełniacz	klasyfikatora	klasyfikatorów
celownik	klasyfikatorowi	klasyfikatorom
biernik	klasyfikatora	klasyfikatorów
narzędnik	klasyfikatorem	klasyfikatorami
miejscownik	klasyfikatorze	klasyfikatorach
wołacz	klasyfikatorze	klasyfikatorzy

(2.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	klasyfikator	klasyfikatory
dopełniacz	klasyfikatora	klasyfikatorów
celownik	klasyfikatorowi	klasyfikatorom
biernik	klasyfikator	klasyfikatory
narzędnik	klasyfikatorem	klasyfikatorami
miejscownik	klasyfikatorze	klasyfikatorach
wołacz	klasyfikatorze	klasyfikatory

przykłady:

(2.2) Polski Język Migowy ma gramatykę odmienną od mówionego polskiego, ma klasyfikatory, czasowniki kierunkowe, za to nie ma przyimków.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. klasyfikacja ż, klasa ż

forma żeńska klasyfikatorka ż

czas. klasyfikować ndk.

przym. klasyfikacyjny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: