kiwnąć

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kiwnąć (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈcivnɔ̃ɲʨ̑], AS[ḱivnõńć], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ą  ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. kiwać)

(1.1) aspekt dokonany od: kiwać
odmiana:
(1.1) koniugacja Va
przykłady:
(1.1) Clement kiwnął znacząco, kiedy panna kazała mu prowadzić nowicjusza.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kiwon mrz, kiwnięcie n, kiwanie n, kiwka ż
czas. kiwać ndk.
związki frazeologiczne:
nie kiwnąć palcem w buciepalcem nie kiwnąć
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: kiwać
źródła: