kieszonka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kieszonka (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[cɛˈʃɔ̃nka], AS[ḱešõnka], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.-nk- 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zdrobn. od: kieszeń
(1.2) kraw. mała kieszeń
(1.3) anat. zob. kieszonka krtaniowa
(1.4) anat. zob. kieszonka przysadki
(1.5) med. zob. kieszonka retrakcyjna
(1.6) icht. zob. kieszonka skrzelowa
odmiana:
przykłady:
(1.2) Wuj wyjął z kieszonki zegarek, wielką cebulę na złotym łańcuszku.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kieszeń ż, kieszonkowiec m, kieszonkowe n, kieszeniówka ż
przym. kieszonkowy, kieszeniowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. kieszeń + -onka
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: kieszeń
źródła: