kierownictwo

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kierownictwo (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌcɛrɔvʲˈɲiʦ̑tfɔ], AS[ḱerovʹńictfo], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) kierowanie, zarządzanie czymś lub kimś
(1.2) zespół osób stojących na czele jakiejś instytucji, organizacji itp.
odmiana:
(1.1)
(1.2)
przykłady:
(1.1) Po ukończeniu studiów szybko objął kierownictwo nowo otwartej placówki handlowej.
(1.2) Zauważyć można dobry wpływ obecnego kierownictwa na wygląd szkoły i zachowanie się jej uczniów.
(1.2) W zeszłym roku kierownictwo ośrodka wypoczynkowego postanowiło rozszerzyć swoją ofertę dla wczasowiczów.
składnia:
kolokacje:
(1.1) powierzyć komuś kierownictwo • objąć kierownictwo
synonimy:
(1.1) kierowanie, management, szefowanie, zarządzanie
(1.2) administracja, centrala, dyrekcja, management, szefostwo, zarząd; pot. góra, naczalstwo, wierchuszka; przest. książk. zwierzchność
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kierownik m, kierowniczka ż, kierowanie n, kierownica ż, kierowca mos
czas. kierować ndk.
przym. kierowniczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: