kichać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kichać (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈcixaʨ̑], AS[ḱiχać], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. kichnąć)

(1.1) gwałtownie wypuszczać powietrze z powodu podrażnienia nosa np. przez kurz
(1.2) pot. przen. lekceważyć coś
(1.3) pot. o pojeździe wydawać przerywane dźwięki[1]
odmiana:
(1.1-3) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Ojej, cały czas kichasz! Musisz być chory!
(1.2) Na taką pomoc to ja kicham!
(1.3) Motor przeraźliwie kichał i za nic w świecie nie mogliśmy ruszyć.
składnia:
(1.2) kichać na + B.
kolokacje:
(1.1) głośno kichać • zacząć kichać
(1.2) kichać na wszystko
(1.3) motocykl / silnik / samochód kicha
synonimy:
(1.2) bagatelizować, bimbać, gwizdać
(1.3) parskać, prychać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kichnięcie n, kichanie n
czas. kichnąć dk., przekichać dk.
ims. zakichany
przym. zakichany
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *kyxati
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „kichać” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.