kibol

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kibol (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈcibɔl], AS[ḱibol], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) reg. pozn. kibic[1]
(1.2) pot. pejor. kibic, fanatyk jakiejś drużyny, często zachowujący się agresywnie, chuligan stadionowy
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Prawdziwy kibol to taki szplin, co cołki tydzień będzie wcinał ino skibki z gzikiem i ślepe ryby. Za uszperane bejmy zaś kupi bilet na Kolejorza[2].
(1.1) Przyszłem ździebko do rozumu, patrzę, a tu Helci nie ma. Poszła precz. Wylynga nie kibol![3]
(1.2) Kibole znów zrobili zadymę na meczu.
(1.2) W poradnikowych tekstach dla kibiców wybierających się nad Wisłę przestrzega się więc szczególnie przed tutejszymi kibolami[4].
składnia:
kolokacje:
(1.1) prawdziwy / zagorzały kibol
(1.2) ustawka kiboli
synonimy:
(1.2) pseudokibic
antonimy:
hiperonimy:
(1.2) chuligan, kibic
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kibic m, kibicka ż, kibicowanie n
czas. kibicować ndk.
przym. kibicowski, kibolski
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.2) od (1.1)
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Regionalizmy poznańskie
(1.1-2) W gwarze poznańskiej słowo „kibol” nie jest nacechowane ani negatywnie, ani pozytywnie. W języku ogólnopolskim natomiast jest ono nacechowane pejoratywnie, podobnie jak słowa „robol”, „psychol”, „Angol”.
tłumaczenia:
źródła:
  1. Słownik gwary miejskiej Poznania, pod red. M. Gruchmanowej i B. Walczaka, Wyd. Naukowe PWN, 1997
  2. Skąd się wzięła nazwa "kibol", polskieradio.pl
  3. Juliusz Kubel, Blubry Starego Marycha, Wydawnictwo "Rozrywka i Wiedza" Poznań 1996
  4. Jakub Noch, Polska krajem kiboli? Pełno ich w całej Europie, natemat.pl