keuchen

keuchen (język niemiecki)

wymowa:

​ ​

znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) (ciężko) dyszeć, sapać

(1.2) iść (ciężko) dysząc, sapiąc

odmiana:

(1.1) keuch|en (keucht), keuchte, gekeucht (haben)

(1.2) keuch|en (keucht), keuchte, gekeucht (sein)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Gekeuche n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: