kender

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kender (język duński)[edytuj]

wymowa:
IPA/ˈkεnʌ/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) znawca, koneser
odmiana:
(1.1) en kender, kenderen, kendere, kenderne
przykłady:
(1.1) En erfaren islamkender holdt en forelæsning om dyrenes rettigheder i den islamiske verden.Wytrawny islamoznawca wygłosił wykład o prawach zwierząt w świecie islamskim.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. kende
przym. kendt
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

kender (język węgierski)[edytuj]

wymowa:
IPA/ˈkɛndɛr/
podział przy przenoszeniu wyrazu: ken•der
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) bot. konopie
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) kenderföldkenderkötélkendermagkenderolaj
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: