katapulta

katapulta (język polski)

katapulta (1.1)

katapulta (1.2)

katapulta (1.3)

katapulta (1.4)

wymowa:

IPA: [ˌkataˈpulta], AS: [katapulta], zjawiska fonetyczne: akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. wojsk. oblężnicza machina wojenna używana w starożytności i w średniowieczu do miotania ciężkich pocisków; zob. też katapulta w Wikipedii

(1.2) lotn. wojsk. urządzenie skracające drogę startu samolotów z lotniskowca; zob. też katapulta startowa samolotu w Wikipedii

(1.3) lotn. urządzenie wyrzucające fotel z pilotem w przypadku awarii samolotu

(1.4) pot. każda inna wyrzutnia

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	katapulta	katapulty
dopełniacz	katapulty	katapult
celownik	katapulcie	katapultom
biernik	katapultę	katapulty
narzędnik	katapultą	katapultami
miejscownik	katapulcie	katapultach
wołacz	katapulto	katapulty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.3) fotel wyrzucany

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. katapultowanie n

czas. katapultować ndk.

przym. katapultowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac. catapulta < gr. καταπέλτης

(1.2-4) od (1.1)

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) catapult
• baskijski: (1.1) katapulta
• bułgarski: (1.1) катапулт m; (1.3) катапулт m
• esperanto: (1.1) katapulto; (1.2) katapulto
• francuski: (1.1) catapulte ż
• hiszpański: (1.1) catapulta ż; (1.2) catapulta ż; (1.3) catapulta ż
• nowogrecki: (1.1) καταπέλτης m; (1.2) καταπέλτης m; (1.4) καταπέλτης m
• szwedzki: (1.1) katapult w
• węgierski: (1.1) katapult; (1.2) katapult; (1.3) katapult

źródła:

katapulta (język baskijski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) hist. wojsk. katapulta

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: