karafka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

karafka (język polski)[edytuj]

karafka (1.1)
wymowa:
IPA[kaˈrafka], AS[karafka] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rodzaj butelki z wąską szyjką; zob. też karafka w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Na środku pokoju stała Emilka, trzymając w dłoniach tacę, na której była karafka z wodą i szklanka (K. Abgarowicz: Dobra nauczka)
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. karafeczka
przym. karafkowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. carafe, wł. caraffa prawdopodobnie z arab. غرافة
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

karafka (język słowacki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zdrobn. karafeczka[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. karafa ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
zdrobn. od słc. karafa
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „karafka” w: Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.