kapitański

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kapitański (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌkapʲiˈtãj̃sʲci], AS[kapʹitãĩ ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.rozs. artyk.akc. pob.
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) związany z kapitanem, dotyczący kapitana
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Mac Dougal stanął na mostku kapitańskim; natychmiast zaczął wydawać rozkazy[1].
(1.1) Obóz skończył się tradycyjną dla drużyn wodnych uroczystą kolacją kapitańską, przygotowywaną przez uczestników[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) salon kapitańskikapitańskie tangoopaska kapitańska
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kapitan mos, kapitanat mrz
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Alfred Szklarski, Tomek w krainie kangurów, 1957, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Płoski Paweł, Dziennik Elbląski, 03/09/1999, Narodowy Korpus Języka Polskiego.