kamea
kamea (język polski)[edytuj]
_MET_LC-50_187_5.jpg)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) szt. szlachetny lub półszlachetny kamień ozdobiony reliefem ciętym wypukło; zob. też kamea w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kamea kamee dopełniacz kamei kamei celownik kamei kameom biernik kameę kamee narzędnik kameą kameami miejscownik kamei kameach wołacz kameo kamee
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) gemma
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) cameo
- baskijski: (1.1) kameu
- fiński: (1.1) kamee
- francuski: (1.1) camée m
- hiszpański: (1.1) camafeo m
- interlingua: (1.1) cameo
- niemiecki: (1.1) Kamee ż
- rosyjski: (1.1) камея ż
- słowacki: (1.1) kamea ż
- ukraiński: (1.1) камея ż
- włoski: (1.1) cammeo m
- źródła:
kamea (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kamea kamey dopełniacz kamey kameí celownik kamei kameám biernik kameu kamey miejscownik kamei kameách narzędnik kameou kameami
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „kamea” w: Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.