kalendy

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kalendy (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[kaˈlɛ̃ndɨ], AS[kalndy], zjawiska fonetyczne: nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) hist. pierwszy dzień każdego miesiąca w kalendarzu rzymskim; zob. też kalendy w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kalendarz mrz
związki frazeologiczne:
do greckich kalend
etymologia:
łac. Kalendae < prawdopodobnie łac. calerejaśnieć, płonąć
We wcześniejszym kalendarzu księżycowym nazywano tak pierwszy dzień po nowiu, kiedy księżyc zaczynał znowu jaśnieć.
Wspólny źródłosłów z wyrazem kolęda.
uwagi:
zobacz też: nonyidy
tłumaczenia:
źródła:

kalendy (język słowacki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, liczba mnoga

(1.1) hist. kalendy[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: kalendynónyídy
źródła:
  1. Slovník cudzích slov (akademický), pod red. V. Petráčkovej i J. Krausa, Slovenské pedagogické nakladateľstvo – Mladé letá, Bratysława 2005, ISBN 80-10-00381-6.