kalandor

kalandor (język węgierski)

wymowa:

IPA: /ˈkɒlɒndor/

podział przy przenoszeniu wyrazu: ka•lan•dor

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) poszukiwacz przygód, awanturnik

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) kalandornő • kalandorpolitika

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kaland, kalandosság, kalandozás, kalandorság

czas. kalandozik, kalandorkodik

przym. kalandos

przysł. kalandosan

związki frazeologiczne:

etymologia:

węg. kaland + -or

uwagi:

źródła: