kłobuk

kłobuk (język polski)

kłobuk (1.1)

kłobuk (1.3)

kłobuk (1.4)

wymowa:

IPA: [ˈkwɔbuk], AS: [ku̯obuk]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) odzież. daw. gw. (Śląsk Cieszyński) kapelusz

(1.2) daw. wzniesienie, wzgórze, spiczasty wierzchołek

(1.3) odzież. etn. gw. (Śląsk Cieszyński) czarny kapelusz góralski wykonany z pilśni; zob. też kłobuk (nakrycie głowy) w Wikipedii

(1.4) odzież. rel. nakrycie głowy duchownych prawosławnych i greckokatolickich, wysokie z welonem

(1.5) odzież. przest. ozdobna, futrzana czapka, kołpak; zob. też kołpak (czapka) w Wikipedii

(1.6) daw. hand. gw. (Śląsk Cieszyński) okrągła bryłka cukru

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskoosobowy

(2.1) mit. słow. demon opiekujący się domostwem; zob. też kłobuk (demon) w Wikipedii

odmiana:

(1.1-5)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kłobuk	kłobuki
dopełniacz	kłobuka	kłobuków
celownik	kłobukowi	kłobukom
biernik	kłobuk	kłobuki
narzędnik	kłobukiem	kłobukami
miejscownik	kłobuku	kłobukach
wołacz	kłobuku	kłobuki

przykłady:

(2.1) Kłobuk usłyszał jękliwy głos żurawi i w jego ptasie serce zakradła się tęsknota, aby wznieść się w błękitne niebo.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(2.1) poroniec

hiperonimy:

(1.1) kapelusz

(1.3) kapelusz

(1.5) czapka

(2.1) duch

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kłobukorz mos, kłobuczek mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

prasł. *klobukъ; prawdopodobnie źródło dla pol. Kłobuck

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: