kłębek

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kłębek (język polski)[edytuj]

kłębek (1.2) włóczki
kłębek (1.3) dymu
wymowa:
IPA[ˈkwɛ̃mbɛk], AS[ku̯mbek], zjawiska fonetyczne: nazal.asynch. ę  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zdrobn. od: kłąb
(1.2) przędza (np. nić) zwinięty w kulkę
(1.3) kręcące się drobiny zawieszone w powietrzu
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.2) Czy mógłbyś zwinąć włóczkę w kłębek?
(1.3) Ponad naszymi głowami unosiły się kłębki kurzu poruszone przez wpadające oknem świeże powietrze.
(1.3) Kłębki dymu z niedopalonego papierosa wirowały nad popielnicą.
składnia:
kolokacje:
(1.2) zwijać coś w kłębek • rozwijać coś z kłębka • rozwijać kłębek • kłębek przędzy / włóczki / wełny / nici / sznurkabawić się kłębkiem
(1.3) kłębki kurzu / dymu / pary / oparów
synonimy:
(1.1) kłębuszek
(1.3) kłębuszek, chmurka, obłoczek
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kłębowisko n, kłębczak m
zdrobn. kłębuszek m
zgrub. kłąb m
czas. kłębić
przym. kłębiasty, skłębiony, kłębuszkowy
związki frazeologiczne:
kłębek nerwówpo nitce do kłębkazwinąć się w kłębekkłębek Ariadny
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: motekszpulka
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: kłąb
źródła: