juge

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

juge (język francuski)[edytuj]

wymowa:
IPA/ʒyʒ/ ?/i
?/i ?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) sędzia

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) kobieta sędzia

czasownik, forma fleksyjna

(3.1) 1. os. lp ter. trybu oznajmującego od juger
(3.2) 3. os. lp ter. trybu oznajmującego od juger
(3.3) 1. os. lp ter. trybu łącznego od juger
(3.4) 3. os. lp ter. trybu łącznego od juger
(3.5) 2. os. lp trybu rozkazującego od juger
odmiana:
(1.1) lp juge; lm juges
(2.1) lp juge; lm juges
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. jugement m, jugesse ż
czas. juger
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

juge (język średnioangielski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) sędzia
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: