jubileusz

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

jubileusz (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌjubʲiˈlɛwuʃ], AS[i ̯ubʹileuš], zjawiska fonetyczne: zmięk.epenteza ł akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) ważna rocznica jakiegoś wydarzenia, np. rozpoczęcia czyjejś działalności lub powstania, założenia czegoś
(1.2) uroczystość dla uczczenia ważnej rocznicy
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Z okazji jubileuszu pięćdziesięciolecia powstania firmy zostaliśmy zaproszeni na koncert do filharmonii.
składnia:
kolokacje:
(1.1) obchodzić jubileusz • uczcić czyjś jubileusz • z okazji jubileuszu
(1.2) urządzić komuś jubileusz
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) rocznica
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. jubilat mos, jubilatka ż, jubileuszowanie n
przym. jubileuszowy
przysł. jubileuszowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. iubilaeus
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „jubileusz” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „jubileusz” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.