jarmułka

jarmułka (język polski)

chłopiec w jarmułce (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) okrągła czapeczka bez daszka, okrywająca tylko czubek głowy, noszona głównie przez Żydów; zob. też jarmułka w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	jarmułka	jarmułki
dopełniacz	jarmułki	jarmułek
celownik	jarmułce	jarmułkom
biernik	jarmułkę	jarmułki
narzędnik	jarmułką	jarmułkami
miejscownik	jarmułce	jarmułkach
wołacz	jarmułko	jarmułki

przykłady:

(1.1) Była to broda siwa i siwe włosy, dobywające się spod jarmułki aksamitnej.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) mycka, kipa, kapel

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) czapka

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

tur. yağmurluk → płaszcz przeciwdeszczowy, daszek chroniący przed deszczem, utworzone od tur. yağmur → deszcz

źródłosłów dla białor. ярмолка

uwagi:

zobacz też: krymka • piuska

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) skull cap, skull-cap, skullcap, yarmulke, kippa
• białoruski: (1.1) ярмолка ż
• francuski: (1.1) calotte ż, kippa ż
• hebrajski: (1.1) כפה / כיפה ż (kipa)
• jidysz: (1.1) יאַרמלקע ż (jarmlke)
• niemiecki: (1.1) Kippa ż, Jarmulke ż
• rosyjski: (1.1) ермолка ż

źródła: