jajecznica

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

jajecznica (język polski)[edytuj]

jajecznica (1.1)
wymowa:
IPA[ˌjäjɛʧ̑ʲˈɲiʦ̑a], AS[i ̯äi ̯ečʹńica], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kulin. smażona potrawa z wymieszanych jajek; zob. też jajecznica w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Na śniadanie zwykle jem jajecznicę.
składnia:
kolokacje:
(1.1) jajecznica na bekonie / boczku / kiełbasie / maśle / słoninie / szynce • jajecznica z cebulką / kurkami / kiełbasą / szynkąjeść / zjeść / robić / zrobić / smażyć / usmażyć jajecznicę
synonimy:
(1.1) pot. jajówa; pot. żart. jajcarnia[1]; reg. śl. jajeczniki, smażonka, smażylnica, wajecznica
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. jajecznik mrz, jajczarstwo n, jajeczko n, jajo n, jajówa ż, jajeczniki nmos
przym. jajeczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *ajьčьnica[2]
por. chorw. jajčenica, dial. czes. vaječňica, ros. яи́чница, słc. vaječnica, ukr. яє́чниця
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „jajcarnia” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  2. Hasło „*ajьčьnica” w: Этимологический словарь славянских языков, red. O. Trubaczow, A. Żurawlоw, t. 1, Moskwa 1974-, s. 63.