jaśniepan

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

jaśniepan (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[jäɕˈɲɛpãn], AS[i ̯äśńepãn], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pogard. iron. człowiek z wyższych sfer lub mający zbyt duże mniemanie o sobie
(1.2) daw. człowiek z wyższych sfer
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Daj spokój, ten jaśniepan zwykłego chleba nie je, tylko paryskie bułki.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) jaśnie pan
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. jaśniepaństwo n, jaśniepańskość ż
forma żeńska jaśniepani ż
przym. jaśniepański
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.