ius

ius (język łaciński)

ius (1.2)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) prawo, ustawa, zasada prawna

(1.2) kulin. rosół

(1.3) kulin. sos

odmiana:

(1.1-3) ius, iuris (deklinacja III, paradygmat I spółgłoskowy)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) lex

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. iustus, iurulentus

rzecz. iuscularius m, iurulentia ż, iusculum n, iudicium n, iudex m, iustitia

czas. iuro, iuror

związki frazeologiczne:

ius sanguinis • ius soli • ius primae noctis • ius fruendi • ius et norma loquendi • ius abutendi • ius albanagii • ius angariae • ius bastardiae • ius canonicum • ius cogens • ius commercii • ius commune • ius deliberandi • ius disponendi • ius dispositivum • ius ecclesiacticum • ius personarum • ius publicum • Ius Romanum • ius spolii

etymologia:

(1.1) łac. *ious < praindoeur. *yews- → czystość rytualna, sprawiedliwość

(1.2-3) por. pali yūsa, sanskr. यूष (yūṣḥ), praindoeur. *justaz

uwagi:

inna pisownia jus

źródła: