intolerant

intolerant (język angielski)

wymowa:

IPA: [ˈɪntoleʁant]

​

wymowa amerykańska

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) nietolerancyjny

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) tolerant

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. tolerant

rzecz. intolerance

przysł. intolerantly, tolerantly

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

intolerant (język kataloński)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) nietolerancyjny

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. intolerància ż

przysł. intolerantment

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

intolerant (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [toləˈʀant]

​ ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) nietolerancyjny

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der intolerante ein intoleranter intoleranter	die intolerante eine intolerante intolerante	das intolerante ein intolerantes intolerantes	die intoleranten intoleranten intolerante
Gen.	słaba mieszana mocna	des intoleranten eines intoleranten intoleranten	der intoleranten einer intoleranten intoleranter	des intoleranten eines intoleranten intoleranten	der intoleranten intoleranten intoleranter
Dat.	słaba mieszana mocna	dem intoleranten einem intoleranten intolerantem	der intoleranten einer intoleranten intoleranter	dem intoleranten einem intoleranten intolerantem	den intoleranten intoleranten intoleranten
Akk.	słaba mieszana mocna	den intoleranten einen intoleranten intoleranten	die intolerante eine intolerante intolerante	das intolerante ein intolerantes intolerantes	die intoleranten intoleranten intolerante
stopień wyższy (Komparativ) intoleranter- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der intolerantere ein intoleranterer intoleranterer die intolerantere eine intolerantere intolerantere das intolerantere ein intoleranteres intoleranteres die intoleranteren intoleranteren intolerantere Gen. słaba mieszana mocna des intoleranteren eines intoleranteren intoleranteren der intoleranteren einer intoleranteren intoleranterer des intoleranteren eines intoleranteren intoleranteren der intoleranteren intoleranteren intoleranterer Dat. słaba mieszana mocna dem intoleranteren einem intoleranteren intoleranterem der intoleranteren einer intoleranteren intoleranterer dem intoleranteren einem intoleranteren intoleranterem den intoleranteren intoleranteren intoleranteren Akk. słaba mieszana mocna den intoleranteren einen intoleranteren intoleranteren die intolerantere eine intolerantere intolerantere das intolerantere ein intoleranteres intoleranteres die intoleranteren intoleranteren intolerantere
stopień najwyższy (Superlativ) intolerantest- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der intoleranteste ein intolerantester intolerantester die intoleranteste eine intoleranteste intoleranteste das intoleranteste ein intolerantestes intolerantestes die intolerantesten intolerantesten intoleranteste Gen. słaba mieszana mocna des intolerantesten eines intolerantesten intolerantesten der intolerantesten einer intolerantesten intolerantester des intolerantesten eines intolerantesten intolerantesten der intolerantesten intolerantesten intolerantester Dat. słaba mieszana mocna dem intolerantesten einem intolerantesten intolerantestem der intolerantesten einer intolerantesten intolerantester dem intolerantesten einem intolerantesten intolerantestem den intolerantesten intolerantesten intolerantesten Akk. słaba mieszana mocna den intolerantesten einen intolerantesten intolerantesten die intoleranteste eine intoleranteste intoleranteste das intoleranteste ein intolerantestes intolerantestes die intolerantesten intolerantesten intoleranteste

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) tolerant

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Intoleranz ż

przym. intolerabel

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

intolerant (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) nietolerancyjny

odmiana:

(1.1) intolerant, intolerant, intoleranta

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) tolerant

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. intolerans

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: