interpunkcyjny

interpunkcyjny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌĩntɛrpũŋkˈʦ̑ɨjnɨ], AS: [ĩnterpũŋkcyi ̯ny], zjawiska fonetyczne: nazal.• -nk- • akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) związany z interpunkcją, dotyczący interpunkcji

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	interpunkcyjny		interpunkcyjna	interpunkcyjne	interpunkcyjni	interpunkcyjne
dopełniacz	interpunkcyjnego		interpunkcyjnej	interpunkcyjnego	interpunkcyjnych
celownik	interpunkcyjnemu		interpunkcyjnej	interpunkcyjnemu	interpunkcyjnym
biernik	interpunkcyjnego	interpunkcyjny	interpunkcyjną	interpunkcyjne	interpunkcyjnych	interpunkcyjne
narzędnik	interpunkcyjnym		interpunkcyjną	interpunkcyjnym	interpunkcyjnymi
miejscownik	interpunkcyjnym		interpunkcyjnej	interpunkcyjnym	interpunkcyjnych
wołacz	interpunkcyjny		interpunkcyjna	interpunkcyjne	interpunkcyjni	interpunkcyjne

przykłady:

(1.1) Potrafi doskonale interpretować znaki interpunkcyjne - pytanie czy zdziwienie będzie miało zawsze odpowiednią intonację.

składnia:

kolokacje:

(1.1) znak interpunkcyjny • błąd interpunkcyjny

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. interpunkcja ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac.

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) пунктуацыйны
• bułgarski: (1.1) пунктуационен
• esperanto: (1.1) interpunkcia
• rosyjski: (1.1) пунктуационный
• słowacki: (1.1) interpunkčný

źródła: