instrumentariuszka
instrumentariuszka (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˌĩw̃strũmɛ̃ntarʲˈjuʃka], AS: [ĩũ̯strũmẽntarʹi ̯uška], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• samogł.+n/m+szczelin.• akc. pob.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. instrument m, instrumencik m, instrumentacja ż, instrumentalista m, instrumentalistka ż, instrumentarium n, instrumentalizm m, instrumentalizacja ż, instrumentalizowanie n, zinstrumentalizowanie n
- forma męska instrumentariusz m
- czas. zinstrumentalizować dk., instrumentalizować ndk.
- przym. instrumentalny, instrumentacyjny, instrumentalnie
- przysł. instrumentalnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) scrub nurse
- włoski: (1.1) ferrista ż
- źródła: